Schumann: Carnaval, Op. 9

 


Robert Schumann’ın Carnaval, Op. 9, 1834-1835 yıllarında solo piyano için bestelediği, 21 kısa parçadan oluşan bir süittir. Bu eser, Schumann’ın romantik stilinin en önemli örneklerinden biri olarak kabul edilir ve her parça karnaval atmosferini yansıtan canlı ve duygusal sahneler sunar. Eser aynı zamanda, Schumann’ın içsel dünyasını, farklı kimliklerini ve duygusal durumlarını ifade eder.

Genel Yapı:

Schumann, Carnaval'ı "küçük sahneler" anlamına gelen "Scènes mignonnes sur quatre notes" (dört notalık küçük sahneler) olarak adlandırmıştır. Eser, aslında farklı karakterleri ve duyguları müzikal bir karnavalda bir araya getiren fantezi tarzında bir anlatımdır. Schumann, eserde sıkça başvurduğu müzikal şifreleme tekniğini kullanarak, müziği içinde kişisel referanslar ve gizli anlamlar saklamıştır.

Temel Özellikler:

  1. Müzikal Şifreleme:

    • Eserin tematik yapısının çoğu, dört harften oluşan müzikal motiflerle kurulmuştur: A-S-C-H (Almanca nota adlandırmasına göre A, E-flat, C, B) ve S-C-H-A (E-flat, C, B, A). Bu motifler, Schumann’ın ilham aldığı kasaba olan Asch (sevgilisi Ernestine von Fricken'in doğduğu yer) ve kendi isminin harflerinden türetilmiştir.
  2. Farklı Karakterler:

    • Eser boyunca, Schumann kendi kişilik bölünmelerini müzikle ifade etmiştir. Florestan, Schumann’ın tutkulu ve enerjik yönünü, Eusebius ise daha içe dönük ve hayalperest tarafını temsil eder. Ayrıca, eserde çeşitli maske ve karnaval karakterleri müzikal olarak canlandırılır.

Parçalar:

  1. Préambule
    Eserin giriş bölümüdür. Karnavalın heyecanını ve coşkusunu başlatır. Fanfare benzeri bir açılışla başlar ve büyük bir enerji ile devam eder.

  2. Pierrot
    Karnavalın ünlü palyaço karakteri olan Pierrot'u canlandıran bu parça, daha hüzünlü ve melankolik bir hava taşır.

  3. Arlequin
    Karnavalın neşeli ve yaramaz karakteri olan Harlequin'i temsil eder. Parça, hızlı ve çevik hareketlerle doludur, esprili ve canlıdır.

  4. Eusebius
    Schumann’ın kendi kişilik bölünmesinin yumuşak ve içe dönük yönünü simgeler. Rüya gibi bir atmosferde, yavaş ve duygusal bir yapıya sahiptir.

  5. Florestan
    Eusebius’un tam zıttı olan Florestan, Schumann’ın tutkulu, heyecanlı ve enerjik yanını temsil eder. Hızlı ve patlayıcı bir parçadır.

  6. Coquette
    Bir karnavalda flört eden, şuh ve cazibeli bir kadını betimler. Hafif, eğlenceli ve zarif bir yapısı vardır.

  7. Réplique
    Coquette'ye karşılık veren bir parça olarak düşünülmüştür. Kısa ve canlı bir bölüm.

  8. Papillons (Kelebekler)
    Schumann'ın daha önce yazdığı Papillons eserine göndermedir. Hafif ve zarif bir parçadır, kelebeklerin uçuşunu anımsatır.

  9. Lettres Dansantes (Dans Eden Harfler)
    Bu bölümde, Schumann’ın A-S-C-H ve S-C-H-A müzikal motifleri ön plandadır. Zıplayan, dans eden bir karakterdedir.

  10. Chiarina
    Schumann’ın gelecekteki eşi Clara Wieck’e bir övgü olarak yazıldığı düşünülür. Bu parça tutkulu ve enerjik bir havaya sahiptir.

  11. Chopin
    Schumann, bu parçayı büyük hayranlık duyduğu Frederic Chopin’e adanmış bir müzikal portre olarak yazmıştır. Chopin'in tarzına uygun bir zarafet ve lirik yapı taşır.

  12. Estrella
    Schumann’ın gençlik aşkı Ernestine von Fricken’i simgelediği düşünülür. Coşkulu ve heyecanlı bir parçadır.

  13. Reconnaissance (Tanıma)
    Karnavalda iki kişinin tekrar karşılaşmasını betimleyen bir parça. Duygusal ve lirik bir yapıya sahiptir.

  14. Pantalon et Colombine
    Karnaval karakterleri Pantalone ve Colombine'in dansını temsil eden bu parça, enerjik ve hareketlidir.

  15. Valse Noble
    Şık ve zarif bir vals. Romantik dönemin zarif valslerini andırır.

  16. Valse Allemande
    Alman tarzında yazılmış bir vals, ağırbaşlı ve ritmik bir karaktere sahiptir.

  17. Paganini
    Paganini’nin virtüözlüğüne bir saygı duruşu olarak yazılmıştır. Hızlı, teknik ve zorlu bir parçadır.

  18. Aveu (İtiraf)
    Samimi ve duygusal bir yapıdadır. Schumann’ın içsel dünyasına dair derin bir izlenim sunar.

  19. Promenade
    Karnaval boyunca bir yürüyüş havası taşır. Huzurlu ve keyifli bir parçadır.

  20. Pause
    Kısa bir duraklama niteliğinde, dinleyiciye bir nefes aldırır.

  21. Marche des Davidsbündler contre les Philistins (David’in Yoldaşlarının Filistinlilere Karşı Marşı)
    Eserin son parçasıdır ve Schumann’ın müzikte gelenekselciliğe karşı başkaldırısını temsil eder. Davidsbündler (David'in Yoldaşları), Schumann’ın yarattığı bir grup olup, sanatta özgürlüğü ve yeniliği savunur. Bu parçada, Schumann’ın devrimci ve cesur tavrı belirgindir.

Müzikal ve Sanatsal Değeri:

  • Carnaval, Op. 9, Schumann’ın hem içsel dünyasını hem de dışsal etkilerini bir araya getiren yaratıcı bir eserdir. Karnaval atmosferi altında, duygusal ve dramatik katmanlar sunar.
  • Müzikal dilde yenilikçi olan Schumann, Carnaval'da kişisel referanslar ve sembollerle dolu bir dünya yaratır. Bu eser, Romantik dönemin özgün ruhunu ve Schumann’ın sanat anlayışını mükemmel şekilde yansıtır.

Eser, teknik olarak zorlayıcıdır ve duygusal derinliğiyle de dinleyici üzerinde büyük bir etki bırakır.

Yorumlar